R2D2

สิทธิที่จะมีนายผู้สามารถ right to management competence พฤษภาคม 12, 2011

วันก่อนมีโอกาสอ่านบทความจากบล็อคของ Harvard Business Review เขียนโดย Linda Hill และ  Kent Lineback  โดนใจเลยต้องเอามาเขียนถึง

เขาว่า คนเรามี “สิทธิที่จะมีนายผู้สามารถ”  (people have a right to competent management)  อันที่จริงหาดูแล้วยังไม่พบการวางกรอบความคิดอย่างชัดเจนเป็นเรื่องเป็นราว แต่ก็เป็นประเด็นที่จุดประกายได้ดีทีเดียว คนที่คอมเมนต์ต่อๆ กันก็ดูจะชื่นชอบอยู่ ต่อไปคงมีพัฒนาการเป็นแนวความคิดและแนวปฏิบัติที่ชัดเจนขึ้น

ในข้อเขียนชิ้นนี้ ผู้เขียนทั้งสองได้ประกาศ “สิทธิของลูกน้อง” (direct reports’ Bill of Rights) ขึ้นดังนี้

“ลูกน้องทุกคนพึงมีสิทธิที่จะคาดหวังให้นาย

–        Be Trustworthy  ไว้วางใจได้… ซึ่งหมายรวมถึง (ก) รู้ว่าจะต้องทำอะไร และต้องทำมันอย่างไร  และ (ข) มีค่านิยมพื้นฐาน มาตรฐาน ทักษะผู้คน มีวุฒิภาวะทางอารมณ์ และมีระดับความใส่อกใส่ใจทั้งต่องานและต่อคนทำงาน

–        Exercise influence beyond his or her group  มีบทบาทอิทธิพลต่อคนอื่นนอกกลุ่ม… ในทุกกลุ่มของคนทำงาน ต่างก็ต้องมีปฏิสัมพันธ์กับกลุ่มและหน่วยงานอื่นๆ  ความสำเร็จในการทำงานขึ้นอยู่กับการได้รับทรัพยากรที่เพียงพอ ได้รับความใส่ใจ และความร่วมมือ ดังนั้น นายที่สามารถจึงย่อมต้องมีบทบาทอิทธิพลไปยังผู้ที่มิได้อยู่ใต้บังคับบัญชาด้วยและแผ้วทางอุปสรรคที่ไม่ควรจะเกิดขึ้น เพื่อให้ลูกน้องทำงานได้โดยไม่ต้องรับผลกรรมจากความไม่ร่วมมือหรือไม่สนับสนุนจากฝ่ายต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง

–        Create a team of his or her group สร้างทีมได้จากกลุ่ม… กลุ่มคือคนหลายคนที่มาทำงานด้วยกัน ทีมคือกลุ่มซึ่งคนหลายคนนั้นมุ่งมั่นร่วมกันที่จะทำอะไรบางอย่างให้สำเร็จตามเป้าหมายร่วม ความเป็นทีมมีความสำคัญเพราะจะทำให้กลุ่มมีผลงานและมีความสร้างสรรค์มากกว่าที่แต่ละคนต่างคนต่างทำ  นายผู้สามารถรู้ว่าจะสร้างกลุ่มให้เป็นทีมอย่างไร

–        Recognize individuals and support their development  เห็นลูกน้องอยู่ในสายตา และส่งเสริมพัฒนาการของลูกน้อง.. เพราะคนเราย่อมคาดหวังที่จะได้รับการยอมรับ นายผู้สามารถจะต้องรู้จักสมาชิกในกลุ่มเป็นการส่วนตัว ร่วมทำงานด้วย สนับสนุนพัฒนาการส่วนบุคคลของลูกน้องในทีม และกล่าวชื่นชมความอุทิศของลูกน้องในทีม”

ไม่รู้จะยากหรือง่ายไปสำหรับนาย แต่ก็เห็นด้วยในหลายๆ เรื่อง

สิ่งที่น่าสนไม่ใช่ว่านายผู้สามารถควรมีคุณสมบัติหรือพฤติกรรมเช่นไร  แต่สนใจตัวไอเดียเรื่อง “สิทธิของลูกน้องที่จะมีนายผู้สามารถ”  ซึ่งเคยคิดๆ คล้ายๆ อย่างนี้อยู่สมัยที่ยังอ่อนเยาว์  พอโตขึ้นหน่อยมีโอกาสเลือกมากขึ้นก็ไม่ค่อยจะสนใจนายมากนัก  แต่นอกจากที่ตัวเองเคยคิดเล่นๆ แล้ว ก็ยังไม่เคยเห็นคอนเซ็ปต์เรื่องนี้ในตำราหรือวงสนทนาวงไหน  ในทางกลับกัน ในชีวิตการทำงานจะได้ยินแต่เรื่องโอกาสในการเติบโตในหน้าที่การงาน สิทธิในการได้รับการแต่งตั้ง หากมีใครทำอะไรให้เสียสิทธิ์ก็จะเป็นเรื่องใหญ่ สามารถฟ้องร้องกันได้ยืดยาว 

อันที่จริงแล้ว สิทธิในการได้รับการแต่งตั้งให้เติบโตในหน้าที่การงานเป็นสิทธิเฉพาะบุคคล แต่หากองค์กรตั้งคนผิดไปคนเดียว ลูกน้องอีกหลายคนจะถูกรอนสิทธิในการมีนายผู้สามารถ … ถ้าเรายอมรับว่าสิทธินี้มีอยู่

หากเราเชื่อว่าสิทธินี้มีอยู่ เราควรจะทำอะไร?

เมื่ออ่านบทความนี้ใน  HBR สิ่งแรกที่นึกถึงคือระบบ talent management  และ succession planning   เวลาพูดถึงสองระบบนี้ ได้ยินมาหนาหูมากว่าเป็นระบบสองมาตรฐาน กีดกันคนบางกลุ่มออกไป ซึ่งก็ถูก แต่ก็ชวนให้คิดต่อไปว่า หากทำระบบดังกล่าว แล้วทำให้ลูกน้องทั้งหลายได้นายผู้สามารถ มันคุ้มกันไหม  ให้คนทุกคนทุกประเภทมีสิทธิได้รับการแต่งตั้งเท่าเทียมกัน กับการระบุตัวคนผู้สามารถและวางตัวให้เข้าสู่ตำแหน่งสำคัญ อะไรจะดีกว่ากันสำหรับคนส่วนใหญ่ที่อยู่ในฐานะลูกน้อง?